Adam Zarzycki i Michał Jureczek to kolaboracja dwóch domowych piwowarów. Pierwszy to Browar Domowy Szycha, a drugi nie ma jeszcze nazwy. Michał obiecuje, że jak wygra jakiś konkurs, to wymyśli nazwę dla browaru. "Co powiecie na Biereczek?" - pyta. Obaj zaczęli warzyć mniej więcej w tym samym czasie. Do teraz spierają się, kto kogo bardziej namawia na start w Beer Cup jak zespół - dla obu to pierwszy konkurs piwny. Michał zajmuje się podróżami, fotografią, terrarystką oraz zawodowo leczeniem bólu jako fizjoterapeuta. Adam za to nie ukrywa, że piwowarstwo to jego najmłodsze hobby. Od blisko 10 lat jest DJ-em i to właśnie muzyka to jego największa życiowa pasja. Oprócz tego warto wymienić motoryzację - amatorsko dłubie przy samochodach, usprawnia, ulepsza, trwoni pieniądze.

- Pierwsze piwo uwarzyłem w okolicach listopada 2015 roku - mówi Adam - Historia jest dosyć zabawna, chociaż wtedy nie było mi do śmiechu. Zacząłem zgłębiać obszerny temat piwnej rewolucji, dokopywałem się głębiej i głębiej aż w końcu trafiłem na forum związane z piwowarstwem domowym. Pamiętam, że byłem wtedy zaskoczony, że można uwarzyć piwo domowymi sposobami. Postanowiłem, że kiedyś odżałuję trochę wolnej gotówki i zakupię minimum sprzętowe, żeby spróbować swoich sił. Mój zabiegany tryb życia powoduje, że z braku czasu sporo rzeczy odkładam na później i często dzieje się tak, że nigdy nie dochodzą one do skutku. Tym razem jednak było inaczej. Na weselu kuzynki niefortunnie złamałem kostkę, więc wylądowałem unieruchomiony na długie tygodnie na L4. Mając dzięki temu nadmiar wolnego czasu i brak możliwości poruszania się, zacząłem przetrząsać internet i chłonąłem wiedzę dotyczącą piwowarstwa domowego. Zrobiłem sobie prezent w postaci surowców i sprzętu i z nogą w gipsie uwarzyłem swoje pierwsze piwo. Michał za to przebył długą drogę, aby zacząć warzyć - nie był uziemiony, wręcz przeciwnie. Za samodzielne warzenie zbierałem się od dłuższego czasu - mówi - Choć jako ówczesnemu biednemu studentowi, ciężko było wyłożyć kasę na inwestycje w ciemno, niepopartą umiejętnościami czy doświadczeniem. Jednakże podczas 3 miesięcznej wizyty w Kalifornii, zobaczenie tych ogromnych lodówek wypełnionych kraftem, skosztowanie piwa z lokalnych multitapów i browarów restauracyjno-domowych, tam się nie fandzolą, jak robić domową instalację, to od razu wybicie minimum 10 hekto, spowodowało nieodwracalne zmiany w moim mózgu. Szlaki dopaminergiczne* od razu przestawiły się na nowofalowy poziom goryczki. Po powrocie do Polski wytrzymałem 2 miesiące i na początku grudnia 2015 roku popełniłem pierwszą warkę. Absolutnie niepijalne APA, ale własne!

Adam warzy to, na co ma ochotę, proste nie? Niejednokrotnie inspirują mnie - mówi - nowości pojawiające się na rynku piw kraftowych. W miarę możliwości wybieram styl, którego wcześniej nie warzyłem lub nawet nie piłem! Jeżeli chodzi o ulubiony styl to można powiedzieć (i pewnie zabrzmi to nieskromnie), że wyspecjalizowałem się w piwie pszenicznym w stylu bawarskim. Znajomi wciąż dopytują kiedy kolejna warka. U Michała odbywa się to nieco inaczej. W tym momencie staram się, by każda warka była w innym stylu - mówi Michał - Zostało ich jeszcze tak wiele do skolekcjonowania! Ewentualnie, gdy czuję, że coś nie wyszło, modyfikuję przepis, poprawiam procedury i warzę ponownie. Tak jak Adam, lubuję się w bawarskiej pszenicy. 

Pamiętam jak kolega z technikum podczas jednego z wypadów „na miasto” podsunął mi pod nos butelkę Ataku Chmielu - wspomina swoje początki z lepszym piwem Adam - kultowego piwa z Pinty. Zanim jednak zrobiłem pierwszy łyk, popukałem się w czoło i powiedziałem do niego „8 złotych za piwo? Chyba Cię pogrzało…”. To co wydarzyło się później odwróciło moje spojrzenie na piwo o 180 stopni - smak i aromat to coś czego wcześniej nie uświadczyłem w piwie koncernowym! Siwy - jeśli to czytasz, wiedz że sporo Ci zawdzięczam. Każdy zna jakiegoś Siwego. Prawda Siwy? Jeśli i Ty to czytasz. Michałowi też ktoś podsuwał Atak Chmielu, ale swoją świadomą przemianę kojarzy on z piwem Samuel Adams Rebel IPA. Michał jest ostatnio pod wrażeniem 1423 Braggot od Piwoteki oraz Coffe Triple IPA od Stone Breewing.

Obaj mają podobne zdanie o rodzimym piwowarstwie rzemieślniczym i piwnym świecie. Nie mam porównania z zagranicznym kraftem, ponieważ w ogóle nie śledzę tego rynku, ale nasz rodzimy kraft (jako całokształt zjawiska) opisał bym w dwóch słowach: hipsteriada i snobizm - mówi Adam - Zamiast wyjść w kierunku ludzi, tworzy wokół siebie otoczkę „wyższości”, która jest niestety odpychająca. Wtóruje mu Michał: Pędzi ten rynek niesamowicie do przodu, niestety coraz bardziej w kierunku snobistycznych zamkniętych imprez. Na pewno brakuje mi stabilizacji.