Przeciętna osoba, która nie jest miłośnikiem i znawcą alkoholi, zna podstawowe zasady, jakimi należy kierować się łącząc potrawy z winami. Wina uchodzą za napoje wykwintne, które w dobrym tonie jest pić do posiłków, a znajomość odpowiedniego ich dobierania to właściwie podstawa kulinarnego savoir-vivre'u. Ja nigdy nie będąc fanem wina, nawet zanim jeszcze zacząłem pić alkohol, skądinąd widziałem, że "czerwone do czerwonych mięs, a białe do ryb i drobiu". Oczywiście jest to znaczne uproszczenie skomplikowanych zasad, których łamanie może dać ciekawe efekty. Nikt nigdy jednak nie mówił o ciekawych możliwościach, jakie daje dobieranie odpowiednich stylów piwnych do poszczególnych posiłków. 

Wraz z moim zainteresowaniem piwem i ta kwestia musiała w końcu wypłynąć na wierzch. Im więcej lektur za mną, tym większa ciekawość, by empirycznie sprawdzić proponowane w nich zestawienia określonych dań z poszczególnymi stylami piwnymi. Po co?

Piwo staje się (stało?) napojem modnym, którego picie nie jest domeną ubogich finansowo studentów, robotników na budowie, górników w szynku po szychcie i miłośników grillowania, Przestał być tylko płynnym chlebem, zastępującym posiłki ludziom, którzy nie mają czasu jeść, a potrzebują w krótkim czasie uzupełnić kalorie. Tym samym piwo weszło na salony i zaczęło być zestawiane z potrawami tak, aby dzięki tym kombinacjom rozbudzać zmysły i byśmy mogli rozpływać się w smakowych ekscytacjach.

Guru kulinarno-piwnych eksperymentów, Garrett Oliver - amerykański piwowar, napisał: "Jeśli kochasz jedzenie, a znasz się tylko na winach, to jakbyś próbował rozpisać symfonię tylko na połowę instrumentów i z połową nut".

Dziś wraz z deserem wypłynę z na Wysp Brytyjskich.

Nie wiem, co było pierwsze. Chęć wypicia stoutu, czy może zjedzenia czegoś słodkiego? Nie wiem - ważne, że Mahomet przyszedł do góry, a w lodówce jednocześnie znalazły się i Titanic Stout, i pyszny deser. Ale po kolei...

Dlaczego akurat stout? Przede wszystkim piwo powinno tworzyć równowagę ze słodyczą deseru. Ani słodycz ostatniego, ani nadmierna gorycz piwa nie powinny sobie nawzajem przeszkadzać. Powinny dążyć do równowagi. Do nadmiernie słodkich deserów czekoladowych zamiast stoutów i porterów, o podobnych profilach smakowych, lepiej wybrać belgijskie lambiki (kwaskowe czy po prostu kwaśne). W mojej lodówce tuż pod Titanic Stoutem spoczęła jednak szarlotka.

Przepis na szarlotkę jest prosty i skuteczny, czego przykładem było 5 zjedzonych kawałków.

Czekoladowe, kawowe i orzechowe smaki i posmaki stoutu idealnie wkomponowały się w delikatnie kwaskowe jabłka i podkreśliły słodycz wynikającą z posypki i wanilii. 

Zagryzłem jeszcze pyszną, Studencką, słodką czekoladą, która świetnie podkreśla łagodną gorzką czekoladowość Titanica.

A sam Titanic? Po prostu pyszny, kolejny stout, który utwierdza mnie w przekonaniu, iż uwielbiam ten styl piwny. Arcydobry. Nazwę, założony w 1985 roku browar, zawdzięcza kapitanowi niesłynnego Titanica. Edward John Smith mieszkał w pobliżu Stoke-on-Trent, gdzie mieści się browar. On zatopił jednego, ja jednego. Nie ukrywam, że chętnie zatopiłem więcej Titanic Stoutów. Chciałbym także zderzyć go z górą lodów (waniliowych na przykład).

Stout to piwo generalnie świetnie komponujące się ze wszelkimi deserami (ciasta, lody), ale także z serami. Warto pamiętać jednak, aby do typowo słodkiego deseru nie dobrać równie słodkiego stoutu. 

Na powyższym zdjęciu stout znajduje się w szklance, która nosi nazwę nonic - jest to odmiana szklanki pintowej z charakterystycznym wybrzuszeniem. Stoutu można się też równie dobrze napić ze sniftera, shakera lub klasycznej pintowej szklanki.

Informacje techniczne:

Styl: Stout

Butelka: 0,5 litra

Zawartość alkoholu: 4,5 %