Wybierając się do katowickiej Kontynuacji na kranoprzejęcie Browaru Zakładowego miałem dwa cele. Po pierwsze chciałem spróbować wszystkich piw, w których nie miałem jeszcze okazji zasmakować. Po drugie w mojej głowie zaświtała myśl o wywiadzie z ekipą z Poniatowej. Cichym bohaterem wydarzenia był mój nowy telefon i aplikacja dyktafon, którą w sobotni wieczór odpaliłem po raz pierwszy. Sprzęt spisał się na medal - w knajpianym gwarze i przy grającej muzyce wszystko było słychać doskonale.

Michał, Jarek, Bartłomiej i Beata

Zapraszam na rozmowę z ludem pracującym w Browarze Zakładowym, a także krótki przegląd spróbowanych piw.

Pojawiłem się w Konti po 19:00. Adzia skrupulatnie zapisywała na tablicy kolejne podpinane piwa spod Lublina, Michał skupił się na docinkach związanych z pojawiającymi się błędami, a Daniel niespodziewanie wyrósł za moimi plecami. Wracając z Pilska zahaczył o pub i uratował mnie przed samotnością. Kiedy uciekł na busa, ja przeniosłem się do stolika VIPów, bo rozmowa dostała zielone światło.


Przy stoliku siedziała ekipa browaru - Bartłomiej, Michał, Jarek i Beata, wspierani przez Łukasza. Oto co mówili:

- Przez kilkunastu blogerów zostaliście wymienieni wśród najlepszych debiutujących browarów w 2016 roku w Polsce. Jak się z tym czujecie?

- Mamy się z tym bardzo dobrze, bardzo nam miło - mówi Bartłomiej Czarnomski - Robimy co robimy, staramy się robić to dobrze i jest to dla nas ogromne wyróżnienie, ale też i w pewnym sensie zaskoczenie. Warząc piwo według swojego gustu i patrząc na to z perspektywy zakładu pracy, nie do końca jesteśmy w stanie ocenić odbiór naszych piw przez ogół. Do swojego piwa dość trudno podchodzić w pełni obiektywnie. Widzimy na przykład na Ratebeer, że nasza pozycja jako młodego browaru jest całkiem niezła, ale czasem pojawiają się odmienne opinie. Jeśli pytasz, czy jesteśmy zaskoczeni, to tak - jesteśmy.

- Wasze piwa są przede wszystkim klasyczne w formie, nie ma tu modnych udziwnień, nietypowych dodatków. Z czego to wynika i jaki macie stosunek do takich dodatków?

- Założenie na debiut i pierwsze piwa było takie, aby były to piwa stylowe, aby mocno plasowały się w granicach wyznaczanych przez styl. Od samego początku zależało nam na uzyskaniu maksymalnej powtarzalności smaków. W niektórych piwach wprowadzamy jeszcze małe korekty, ale jest już kilka takich, gdzie nie musimy nic zmieniać. Czujemy, że nie trzeba nic kombinować w Przerwie kawowej, Kolektywie czy Ciężkim ładunku. Żaden z nas - mówi Bartłomiej - nie jest ekstremalnym zwolennikiem tego, aby robić totalnie udziwnione piwa. Piwo ma przede wszystkim dobrze smakować i to jest najważniejsze. Nie ma dla nas sensu dominowania piw jakimiś ekstremalnymi dodatkami, nie tędy droga w czerpaniu przyjemności z piwa.

- Przez pierwszy rok chcieliśmy wybadać sprzęt, żeby wiedzieć co możemy osiągnąć, a najłatwiej sprawdzić to na klasycznych piwach - mówi Michał Pater - Na jaki możemy sobie pozwolić Balling? Co wniosą poszczególne składniki, jak skórka pomarańczy, a co zastosowanie określonych chmieli w poszczególnych etapach tworzenia piwa. 

- Które z Waszych piw powtarzaliście najczęściej do tej pory?

- Najczęściej Produkt wzorcowy, Pierwszą zmianę i Ciężki ładunek - to klasyki, które wdarły się w nasze stałe portfolio. Spodziewamy się, że dojdzie do tego Wniosek urlopowy. Po pierwszej i drugiej warce (pierwsza poszła w całości w kegi, druga w butelki) wprowadziliśmy niewielkie korekty, dodamy więcej owoców (jeszcze więcej kiwi, mango i ananasa) i będziemy mieć nowe chmiele. W pierwszych warkach dodaliśmy tyle owoców i zestów, aby nie przesadzić, w kolejnych będzie ich już więcej. To piwo naszym zdaniem już jest świetne, ale wychodzi z nas chęć dążenia do doskonałości. 

- Michał powiedział, że pierwszy rok był na sprawdzanie sprzętu, czy drugi będzie czasem eksperymentów? 

- Pierwszym takim był już Wniosek urlopowy - mówi Michał - bo żaden z nas nie wiedział dokładnie, jak zagrają te owoce. Mamy też w planach kwasa.

- Teraz już kombinujemy z dodatkami - kontynuuje Jarek Oska- ale chcemy przede wszystkim utrzymywać jakość. Ciekawie było z Przerwą kawową  - mówi Jarek - to był taki złoty strzał. Chłopaki z KAP KAP CAFE dali nam najpierw do spróbowania różne kawy, bo musieliśmy mieć właściwą kawę do tego dość złożonego piwa. Zdecydowaliśmy się na kawę idącą mocno w stronę słodyczy i ona świetnie zagrała w foreign extra stoucie.

- Chłopaki parzyli kawę fajną metodą, bo na zimno - przerywa mu Michał - Pięć kilogramów grubo zmielonej kawy zostało zalane zimną wodą i przez dwie doby oddawała ona smak i aromat, ale nie kwaśność. Kawy tej - Santa Barbara - używa norweski mistrz świata baristów. My się tak bardzo na kawie nie znamy, a Kap Kap to świry kawowe, co nam bardzo pomaga. Zresztą bardzo podobnie było ze współpracą z brazylijskim piwowarem przy warzeniu Kolektywu, od którego uczyliśmy się korzystania z Amburany.

- Browar to taka płynna rzecz - mówi Jarek - staramy się aby coś się działo. To jest kraft. Dlatego też w sumie przestaliśmy warzyć w domu. Praca jest dla nas przyjemnością i tu realizujemy nasze pomysły. Wszystko co robimy w browarze rzemieślniczym, to przełożenie tego, co robiliśmy w domu. Dobrze nam się współpracuje, pojawił się pewien automatyzm, naturalnie podzieliliśmy nasze obowiązki, wiemy co który ma robić. Samo się to poukładało. Chodzi nam o to, by cały czas mieć z tego satysfakcję. 

- Mieliście w grudniu piwo barleywine, był też RIS. Czy planujecie kolejnych mocarzy? 

- Tak. Grubszy belgijski temat już fermentuje. Przygotowaliśmy go wspólnie ze znajomym piwowarem domowym, który poczęstował nas rocznym quadrupplem i piwo to nas zachwyciło. Będziemy obserwować dalszą fermentację i jego układanie się i zdecydujemy o terminie wypuszczenia. Jest szansa, że zaskoczy na Warszawski Festiwal Piwa. Myślimy też o porterze bałtyckim - kontynuuje Jarek - Od pewnego czasu odbywają się w Lublinie bitwy piwowarów Złote Kalesony, których od początku jestem współorganizatorem i zaplanowaliśmy, że główną nagrodą będzie uwarzenie finałowego stylu - właśnie porteru bałtyckiego - w Browarze Zakładowym. Będziemy sobie obserwować, jak zmienia się to piwo i pewnie rozlejemy je na jakąś imprezę.

- A jakaś beczka?

- Na pewno myślimy o tym. Póki co nasz browar nie jest na to przygotowany architektonicznie. Musimy odpowiednio zagospodarować przestrzeń, o którą nie jest łatwo. Mamy mało miejsca na leżakowni - jest dziewięć leżaków po 10 hekto, zamówiliśmy kolejne 4 "dwudziestki", a pomieszczenie nie jest z gumy. Chcemy by beczki leżały w tym samym miejscu i w tej samej temperaturze, co reszta piw. Planujemy zrobić stelaż pod sufitem, gdzie wózkiem widłowym będziemy układać te beczki. Plan taki jest. Myślę - mówi jeszcze Jarek - że grubszy temat beczkowy przygotujemy na Lubelskie Targi Piwa, których jesteśmy współorganizatorem. Chcemy by to z naszej strony ładnie wyglądało, bo festiwal odwiedza kilkanaście tysięcy ludzi.

- A od strony sprzedażowej jak to wygląda? Jaka część piw rozlewana jest do butelek?

- Problemów ze zbytem nie mamy, czasem trudność może wyniknąć z rezygnacji kontrahenta ze złożonego zamówienia, ale to bardzo rzadkie sytuacje. Nie są to też takie ilości, które mogłyby sprawiać kłopoty. Korzystamy przecież ze sprawdzonego sprzętu kupionego od Pracowni Piwa - kadź warzelna ma 10 hektolitrów i tak samo nasze tanki. Przy utrzymywaniu pewnego poziomu piw nie spodziewamy się kłopotów sprzedażowych. Staramy się też tak ustawiać naszą pracę, aby piwa w ofercie były odmienne, aby w każdym tygodniu zapewnić różnorodność i dostępność piw. 

- Co do kegów i butelek to zależy. W przypadku premierowych piw do kegów zawsze trafia większa część piwa. Możemy powiedzieć - mówi Jarek  - że - patrząc na rozlewy - do kegów lejemy około 40% uwarzonego piwa. Przygotowując się do rozlewu piwa rozmawiamy z knajpami, które wysyłają do nas zapytania. Informujemy o naszych następnych planach i rozlewach. Bierzemy to zawsze pod uwagę.

- Czy z Waszej perspektywy dostrzegacie związek między porą roku, a zapotrzebowaniem na określone piwa?

- Niekoniecznie. Ja - mówi Bartłomiej - patrzę na to też z perspektywy pubu i nie dostrzegam takiej specyfiki. Nie jest tak, że zimą wszyscy piją ciemne i ciężkie piwa, a latem lżejsze i sesyjne. Generalnie jesteśmy świadomi sezonowości i robimy piwa tak, aby latem nie warzyć imperialnych piw.

- Nie boicie się stagnacji i tego, że może okazać się, że będziecie musieli raz po raz warzyć te same piwa?

- W ofercie mamy tylko piwa, które dobrze się sprzedają. Pamiętajmy jednak o tym, że ludzie lubią nowości. Na razie udaje nam się połączyć jedno z drugim. Ta rewolucja dzieje się u nas bardzo szybko, ekspresowo nadrabiamy to, co w USA trwało kilkadziesiąt lat, więc trudno jest nam mówić, co będziemy robić za rok. 

- To jeszcze pytanie, które może nurtować piwnych podróżników, w tym mnie. Czy trudno jest się dostać komunikacją miejską z Lublina do Poniatowej?

- Bardzo łatwo. Co dziesięć minut odchodzą busy do miasta Poniatowa. Trzeba tylko pamiętać, by nie jechać do samego miasta, ale wysiąść przed - w strefie przemysłowej. Tam trzeba zaliczyć jeszcze spacer - około 2,5 kilometra. Zawsze można dać znać na Piwnym Lublinie (grupa na fejsie) i liczyć, że ktoś cię podwiezie pod sam browar. Na pewno w tym roku zorganizujemy znów majówkę w naszym browarze. To dobra szansa, aby ludzie - także z okolicy - zobaczyli czym się zajmujemy i jak warzymy nasze piwa.

Dzięki za miłą rozmowę i zaproszenie do Was. Z pewnością skorzystam!

Czas na wrażenia z wypitych piw, a te zajęły w pewnym momencie calutką tablicę w Kontynuacji. Premierowy Wniosek urlopowy to nie tylko świetne piwo, ale i genialna nazwa. To piwo pije się samo. Nic tylko brać zgrzewkę i składać wniosek u pracodawcy.


Jasne, lekko opalizujące piwo oferuje bogate chmielowe aromaty, pełne cytrusów i intensywne nuty owoców tropikalnych. Aromat kojarzy się bardzo słodko. Tropikalne ryżowa IPA jest gładziutkie w smaku i delikatne, co może zawdzięczać właśnie dodatkowi ziarna tego zboża. Poza tym jest intensywnie soczyste, grejpfrutowe, winogronowe, a na finiszu pozostawia nuty ziołowe. Gorycz jest bardzo stonowana i mocno owocowa. 7,5/10. Czekam na kolejne warki! Za wnioskiem stoi wysępione Hoppy tmave z Pinty, którego bardzo chciałem spróbować przed odpięciem. To jest tmave, jakie nie tylko nie powstydzili by się Czesi, ale i zabijali o nie. Nie powiela bowiem częstych dla czeskich piw błędów. Jest dość pełne (jak na takie piwo), mocno kawowe, orzechowe i czekoladowe i aksamitne w odbiorze. Uzupełnia to wyraźna Ameryka i nuty kwiatowe. Potężnie pijalne piwo. 7/10. Dalej z piwami jadę od lewej.


Czarna robota to solidny i pełny żytni stout owsiany. Oleisty mrok pachnie czekoladą, ciemnymi opiekanymi słodami i kawą. Paloność sprawia, że mocno odczuwalna jest wytrawność i gorycz. Całość jest jednak przyjemnie zbalansowana i dobrze się pije. 7/10. Dom wczasowy to pszeniczne IPA o gęstości początkowej 16° Blg. Bardzo lubię te gładkie i pełne w odczuciu interpretacje stylu. Duży plus za owocowy aromat kojarzący się mango i grejpfrutem, ale też słodyczą mandarynki. Słodowa pełnia jest przyjemna i znajduje kontrę w grejpfrutowej goryczce. Pije się samo. 7,5/10. Wypity Kolektyw to jak się okazało w czasie rozmowy wciąż pierwsza warka tego piwa. Jest pyszne. Imperialny porter cieszy mocną popiołowością, ułożonymi i stonowanymi nutami wędzonymi, ciemnymi owocami i pełnym ciałkiem. Wciąż 8/10. Ostatni jest Produkt wzorcowy czyli klasyczne AIPA. Jest smaczne, aromatyczne (tropiki i grejpfrut), mocno goryczkowe, z takim ziemistym sznytem i z nutką żywicy na finiszu. Solidne IPA. 7/10.

Czujny czytelnik, finalista olimpiady matematycznej w gimnazjum, zauważy, że opisałem cztery piwa z deski. Ano dlatego, że pod numerem 15 ukryło się piwo niezakładowe. To Back in black - dość nietypowe black IPA z hiszpańskiego Naparbier. Pierwsze co uderza to brak oczekiwanej żywicy w aromacie i smaku. Jest za to popiół, rodzynki, nuta lukrecji, zioła i kawa. Jest to bardzo intrygująca mieszanka, która sprawia, że z ciekawością sięga się po kolejne łyczki. Na koniec sięgnąłem jeszcze po Bumelanta, ale piłem w czasie rozmowy i zupełnie się na nim nie skupiłem. Wiem tylko, że mi bardzo smakował. Chętnie sobie do niego wrócę w domu. 7,5/10.

Mam nadzieję, że zaciekawił Was wywiad z Browarem Zakładowym. Jeśli tak, to zacznę nagrywać swoje rozmowy z przedstawicielami browarów i piwowarami. Koniecznie dajcie mi znać, co o tym sądzicie.