Piwniczne było w ofercie Lubrowa chyba od zawsze (zawsze rozumiemy jako 2013 i początek browaru), więc pojawienie się go w puszcze w tym samym czasie, co cieszyńskiego Kellerskiego, to czysty przypadek, a dla mnie plus ułatwiający porównanie obu piw w stylu na co dzień niedostępnym (keller). Piwo jest zdecydowanie miękko słodowe, zbożowe, lekko podpiekane kojarzące się ze skórką chleba. Gorycz leciutka ale za to zaskakująco długa. Ogólnie przyjemna i smaczna kompozycja. Chyba piłem nieco za ciepłe, ale i tak mi smakowało. 3,2/5. No i najważniejsze - Kellerski smakował mi bardziej.

Styrian Wold/Cardinal to krok w stronę stworzenia typowego oldschoolowego podwójnego IPA. 19°, 7,8% alko i chmiele, które widzicie w nazwie (oba to odmiany słoweńskiego Styriana). Jak to piwo się udało? To zgodnie z zapowiedzią klasyczne DIPA Anno Domini 2013. Niestety chmiel moim zdniaem mało wdzięczny jeśli chodzi o solidne nachmielenie. Piwo ma niestety nudny trawiasto-kwiatowy profil. Gorzkie jak trzeba co prawda jak trzeba, ale mimo wszystko mnie takie piwa nie bawią i nawet w tej pojemności wydaje się dość ciężkie. Moja ocena: 2,8/5.

Tuned Classic Weizen zabrałem w góry na Malinowską Skałę i wypiłem zmęczony w pięknych okolicznościach przyrody. To nowofalowe podejście do niemieckiej klasyki. Pszeniczniak został wzbogacony o mango, liczi i limonkę. Muszę Wam powiedzieć, że w górskim upale jest to prawdziwie złota kompozycja. Szczególnie fajnie zagrało liczi z limonką wprowadzając soczystą, wytrawną i lekko cierpką nutę. Bardzo mi to piwo podeszło i zniknęło ekspresowo. Nie tylko spełniło swoje zadanie, ale też bardzo nam smakowało. Moja ocena: 3.8/5. Ta puszeczka idealnie sprawdza się w górach, bo nie waży za dużo.

Berries Jellies Coconut Vanilla to pastry idealne, pozbawione aromatów i różnica wali po kubkach smakowych. To w założeniu imperialne gose (22° Blg i 6,9%, w tym laktoza) z dodatkiem malin, czarnej porzeczki, wanilii i kokosu. Brzmi słodko? Tylko brzmi. Jest zupełnie kwaśne, laktoza zdaje się dodawać jedynie pełni. Wanilia i kokos nie są sztuczne jak w popularnych wytworach żenujących browarów, ale delikatne i przyjemnie zarysowane. Tak się robi kwaśne, ciekawe piwo, kompozycja jest bardzo udana. Choć to zupełnie nie moja bajka, to wychlałem z radością. Moja ocena: 3,7/5.

W ciemno strzelam, że tym piwem był zachwycony Docent, miłośnik piw lekkich, a dobrze nachmielonych. Hop Feast .SEVEN Citra Incognito Galaxy to lekkie IPA (10° i 3,2% alko). Jest ultralekkie i zwiewne, przy tym intensywnie pachnące i bardzo gorzkie przy tym ballingu. Cytrusy, grejpfrut, nieco ziół. Czad. Moja ocena: 3,5/5.

I'm not Pastry Hazelnut Cocoa to kolejne piwo w tej serii. Grzeczne i miłe. Z jednej strony klasyczne, dość mocno palone, zbożowe, gładkie i mocno wytrawne. Z drugiej fajnie grają tu naturalne dodatki - orzechy laskowe i kakaowiec. To piwo pokazuje jakim fałszerstwem są aromaty, tu nuty orzechowe są subtelne, a piwo jest zdecydowanie bardziej kakaowe. Całkiem spoko. Moja ocena: 3,4/5.